Vakantie Bretagne, 3e dag, 23 mei 2022, dl. 1

Tijdens onze vorige vakanties was ons een vervallen huis opgevallen langs de weg, maar elke keer dat we er naar op zoek gingen, konden we het niet meer vinden. Maar dit jaar lukte Frans het wel en konden we er eindelijk foto’s van maken.

Urbex huis Bretagne

De natuur had het huis al aardig overwoekerd. We zijn dan ook niet naar binnen geweest, ook al konden we met wat moeite wel bij de ramen komen.

Het ene raam stond zelfs open, zodat we foto’s van de kamer konden maken.

Altijd schrijnend om dan foto’s die ooit heel veel voor mensen hebben betekend zo op de grond te zien liggen.

Bij het huis stond ook nog een schuur, het groen tierde daar ook al weelderig.

Ook in de schuur lag het in een ander.

Op dezelfde dag kwamen we bij een oude molen. In het woonhuis erbij woonden nog mensen, en die vonden het prima als we wat foto’s van de molen gingen maken.

De prachtige oude trap was ook een foto waard en naast de molen bevind zich een soort erker.

Nog een foto van de serre vanbinnen .

En de serre aan de zijkant.

Links van de molen (en de serre) stroomt het water voor de molen.

Een drukke dag, want hierna gingen we nog iets moois bezichtigen, maar dat komt de volgende keer.

Vakantie Bretagne, 2e dag, 22 mei 2022

Vier jaar geleden, tijdens onze vorige vakantie in Bretagne, zagen we onderweg een vervallen huisje. We hebben daar foto’s gemaakt, ook binnen, maar waar het nou was? Nu waren we onderweg en opeens zag ik het huis in mijn ooghoek. Het stond er nog. Min of meer. Erin gingen we maar niet, dat was te gevaarlijk geworden, maar buiten konden we nog wel wat foto’s schieten.

Daarna door naar de Roze Granietkust. Heel mooi daar. Daar zijn we dan ook elke vakantie in Bretagne naartoe geweest. Van het strandje bij Ploughmanac’h kunnen we maar geen genoeg krijgen.

Als het eb is, valt hier alles droog en kun je een heel eind lopen waar anders water is. De kleuren zijn daar wonderschoon. Erg bijzonder.

Waar je hier water ziet, valt helemaal droog en nog een heel eind naar links ook. Er liggen gigantische rotsblokken, waarvan sommige een naam hebben gekregen.

Links op de foto staat het oratorium van Saint-Guirec. Een klein kapelletje. Als het vloed is, staat de voet geheel onder water.

In het oratorium staat een beeldje van Saint-Guirec. Dat was (zo gaat het verhaal) een Welshe monnik die een klooster in Bretagne wilde stichten.

Als we weer in de buurt van de Roze Granietkust zijn, zullen we hier ongetwijfeld weer naartoe gaan.

Vakantie Bretagne, 1e dag, 21 mei 2022

Voor het eerst na corona weer op vakantie. Het kon niet anders dan naar Bretagne zijn. Dat vinden we zo’n mooi gedeelte van Frankrijk, de ruige kust, de natuur. Dit was onze vierde keer en wederom in Noord-Bretagne. De eerste dag dat we in ons vakantiehuis zaten gingen we naar Chateau du Guildo.

Rechts de picknicktafels en fietsers

Daar waren we al twee keer eerder geweest. Een verwaarloosde ruïne waar bijna niemand kwam. Wij vonden hem mooi en konden overal rustig fotograferen.

Uitzicht vanaf de ingang

Ook het jaar erop dat we er naartoe gingen, was het er stil, alleen één persoon met hond gezien. Op internet lazen we een jaar of wat later dat ze de ruïne aan het opknappen waren en we hielden ons hart al vast. De volgende keer dat we weer in de buurt waren, zagen we uit de verte tenten staan; zo te zien waren ze druk bezig. Dit jaar er dus toch maar weer naartoe.

Al vanuit de verte werd duidelijk dat de opknapbeurt zijn vruchten had afgeworpen. Bij de ingang stonden picknicktafels en die waren ook bezet. Zo te zien was het een zeer populaire stop voor fietsers geworden. Binnen was goed duidelijk dat er opgravingen hadden plaatsgevonden, er waren funderingen zichtbaar geworden.

Rechts het nieuwe gedeelte boven de haard

Er waren trappen geplaatst, maar ook een gedeelte was afgesloten en boven de haard was een geheel nieuw stuk gekomen.

De deur rechts was dicht, dus daar kon je niet meer naar binnen.
Op het rode bordje op de lage muur stond uitleg

Gelukkig waren er nog genoeg doorkijkjes.

De buitenkant met nog een gedeelte van een toren
De kleur van de stenen in de zon was erg mooi
Nou, nog één om het af te leren

Vanaf het hoogste punt konden we ook nog steeds genieten van het schitterende uitzicht op de baai.

De gedeeltelijk drooggevallen baai
En de baai vanaf een lager punt

Bij de opgravingen hadden ze veel ornamenten gevonden. Al die kapitelen en hoe die dingen ook mogen heten, hadden ze bij elkaar gelegd.

‘Onze’ ruïne was het niet meer, want er liepen best veel mensen rond. Maar mooi dat er nu meer mensen van kunnen genieten.

Overzicht van de ruïne, het was net even rustig!
Show Buttons
Hide Buttons