kust Archieven - Blog Koken met foto's

Vier jaar geleden, tijdens onze vorige vakantie in Bretagne, zagen we onderweg een vervallen huisje. We hebben daar foto’s gemaakt, ook binnen, maar waar het nou was? Nu waren we onderweg en opeens zag ik het huis in mijn ooghoek. Het stond er nog. Min of meer. Erin gingen we maar niet, dat was te gevaarlijk geworden, maar buiten konden we nog wel wat foto’s schieten.

Daarna door naar de Roze Granietkust. Heel mooi daar. Daar zijn we dan ook elke vakantie in Bretagne naartoe geweest. Van het strandje bij Ploughmanac’h kunnen we maar geen genoeg krijgen.

Als het eb is, valt hier alles droog en kun je een heel eind lopen waar anders water is. De kleuren zijn daar wonderschoon. Erg bijzonder.

Waar je hier water ziet, valt helemaal droog en nog een heel eind naar links ook. Er liggen gigantische rotsblokken, waarvan sommige een naam hebben gekregen.

Links op de foto staat het oratorium van Saint-Guirec. Een klein kapelletje. Als het vloed is, staat de voet geheel onder water.

In het oratorium staat een beeldje van Saint-Guirec. Dat was (zo gaat het verhaal) een Welshe monnik die een klooster in Bretagne wilde stichten.

Als we weer in de buurt van de Roze Granietkust zijn, zullen we hier ongetwijfeld weer naartoe gaan.

Voor het eerst na corona weer op vakantie. Het kon niet anders dan naar Bretagne zijn. Dat vinden we zo’n mooi gedeelte van Frankrijk, de ruige kust, de natuur. Dit was onze vierde keer en wederom in Noord-Bretagne. De eerste dag dat we in ons vakantiehuis zaten gingen we naar Chateau du Guildo.

**Rechts de picknicktafels en fietsers**

Daar waren we al twee keer eerder geweest. Een verwaarloosde ruïne waar bijna niemand kwam. Wij vonden hem mooi en konden overal rustig fotograferen.

Ook het jaar erop dat we er naartoe gingen, was het er stil, alleen één persoon met hond gezien. Op internet lazen we een jaar of wat later dat ze de ruïne aan het opknappen waren en we hielden ons hart al vast. De volgende keer dat we weer in de buurt waren, zagen we uit de verte tenten staan; zo te zien waren ze druk bezig. Dit jaar er dus toch maar weer naartoe.

Al vanuit de verte werd duidelijk dat de opknapbeurt zijn vruchten had afgeworpen. Bij de ingang stonden picknicktafels en die waren ook bezet. Zo te zien was het een zeer populaire stop voor fietsers geworden. Binnen was goed duidelijk dat er opgravingen hadden plaatsgevonden, er waren funderingen zichtbaar geworden.

**Rechts het nieuwe gedeelte boven de haard**

Er waren trappen geplaatst, maar ook een gedeelte was afgesloten en boven de haard was een geheel nieuw stuk gekomen.

**De deur rechts was dicht, dus daar kon je niet meer naar binnen.**
**Op het rode bordje op de lage muur stond uitleg**

Gelukkig waren er nog genoeg doorkijkjes.

**De buitenkant met nog een gedeelte van een toren**

**De kleur van de stenen in de zon was erg mooi**

Vanaf het hoogste punt konden we ook nog steeds genieten van het schitterende uitzicht op de baai.

Bij de opgravingen hadden ze veel ornamenten gevonden. Al die kapitelen en hoe die dingen ook mogen heten, hadden ze bij elkaar gelegd.

‘Onze’ ruïne was het niet meer, want er liepen best veel mensen rond. Maar mooi dat er nu meer mensen van kunnen genieten.

Tag: kust

Vakantie Bretagne, 2e dag, 22 mei 2022

Vakantie Bretagne, 1e dag, 21 mei 2022